Ruimte
Verschillende ruimtes beïnvloed door grafische patronen, subruimtes en licht.
Uitgevoerd in doosjes van 24cmx12cmx8cm.
Een grafisch patroon, omgezet naar een 3d patroon van karton welke de ruimte beïnvloed, maar op verschillende manieren geïnterpreteerd kan worden.
Subruimtes creëren door subtiele begrenzing van draden, hierdoor krijgt de ruimte wel subruimtes, maar worden deze niet zo beleefd.
Licht filteren door middel van watten, waardoor de ruimte wordt opgetild naar een ander universum.
Uitgevoerd in doosjes van 24cmx12cmx8cm.
Een grafisch patroon, omgezet naar een 3d patroon van karton welke de ruimte beïnvloed, maar op verschillende manieren geïnterpreteerd kan worden.
Subruimtes creëren door subtiele begrenzing van draden, hierdoor krijgt de ruimte wel subruimtes, maar worden deze niet zo beleefd.
Licht filteren door middel van watten, waardoor de ruimte wordt opgetild naar een ander universum.
BLINDGEZIEN
Blinde mensen houden vast aan herinneringen, verhalen, betekenissen en niet te vergeten contact. Ze kijken wel is waar met andere ogen naar een stad.
Andere mensen zijn de maker van het verhaal, maar zij maken zelf het beeld bij het verhaal.
Blinde mensen zijn zich minder bewust van schaal, dan mensen die kunnen zien. Deze mensen kunnen gebouwen zien en zich er een voorstelling van maken.
Een stadsoverzicht bekijken, zich bewust zijn van schaal. Blinde mensen zijn zich bij de dagelijkse voorwerpen wel bewust van schaal, maar een stad is een heel ander verhaal.
Een wandeling door een stad op schaal. De stad is opgebouwd uit een maquette, waar geluid, materiaal en dus ook contact een rol speelt. In deze stad zijn zijzelf de maker van het verhaal. Binnen de beleving staan ontmoetingen centraal, ontmoetingen met een stad op schaal, maar ook ontmoetingen tussen mensen, ziende en blinde mensen. De ziende mensen volgen in deze beleving het verhaal van een blind iemand welke hun leidt door dezelfde route, doormiddel van een koptelefoon alleen dan in de buitenwereld op straat.
Om tot deze beleving te komen heb ik mijzelf in een vuurdoop gegooid en wilde beleven hoe het was om de buitenwereld te betreden als een blind iemand. Alleen op deze manier kon ik erachter komen hoe men een stadswandeling maakt en welke aspecten hier allemaal bij komen kijken. Ook heb ik een week lang een blind iemand mogen volgen die een nieuwe stadsroute moest leren met haar blinde geleide hond. Een unieke ervaring om tot een goed ontwerp te kunnen komen.
Andere mensen zijn de maker van het verhaal, maar zij maken zelf het beeld bij het verhaal.
Blinde mensen zijn zich minder bewust van schaal, dan mensen die kunnen zien. Deze mensen kunnen gebouwen zien en zich er een voorstelling van maken.
Een stadsoverzicht bekijken, zich bewust zijn van schaal. Blinde mensen zijn zich bij de dagelijkse voorwerpen wel bewust van schaal, maar een stad is een heel ander verhaal.
Een wandeling door een stad op schaal. De stad is opgebouwd uit een maquette, waar geluid, materiaal en dus ook contact een rol speelt. In deze stad zijn zijzelf de maker van het verhaal. Binnen de beleving staan ontmoetingen centraal, ontmoetingen met een stad op schaal, maar ook ontmoetingen tussen mensen, ziende en blinde mensen. De ziende mensen volgen in deze beleving het verhaal van een blind iemand welke hun leidt door dezelfde route, doormiddel van een koptelefoon alleen dan in de buitenwereld op straat.
Om tot deze beleving te komen heb ik mijzelf in een vuurdoop gegooid en wilde beleven hoe het was om de buitenwereld te betreden als een blind iemand. Alleen op deze manier kon ik erachter komen hoe men een stadswandeling maakt en welke aspecten hier allemaal bij komen kijken. Ook heb ik een week lang een blind iemand mogen volgen die een nieuwe stadsroute moest leren met haar blinde geleide hond. Een unieke ervaring om tot een goed ontwerp te kunnen komen.
marconitoren
De Marconitorens, grote statige, anonieme torens die de omgeving domineren en tevens negeren.
Een nieuw ontwerp voor een van de torens; woon/werkruimtes.
Het grid van de toren vroeg om een grafisch ontwerp en heeft dit ook gekregen. Kubussen om in te leven en te werken. Van buitenaf twee aparte toegangen, maar van binnenuit wel met elkaar verbonden. De werkruimtes zijn bevestigd aan een loopbrug die kijkt op het woongedeelte een verdieping lager.
Van buitenaf zijn de torens niet meer anoniem en gaat het om zien en gezien worden. Door de open structuur van de torens kunnen buitenstaanders een blik werpen op het leven in de torens, tot op een zekere hoogte.
Een nieuw ontwerp voor een van de torens; woon/werkruimtes.
Het grid van de toren vroeg om een grafisch ontwerp en heeft dit ook gekregen. Kubussen om in te leven en te werken. Van buitenaf twee aparte toegangen, maar van binnenuit wel met elkaar verbonden. De werkruimtes zijn bevestigd aan een loopbrug die kijkt op het woongedeelte een verdieping lager.
Van buitenaf zijn de torens niet meer anoniem en gaat het om zien en gezien worden. Door de open structuur van de torens kunnen buitenstaanders een blik werpen op het leven in de torens, tot op een zekere hoogte.
Glasexperimenten
Voor een onderzoek heb ik een aantal experimenten uitgevoerd met glas.
Glasscherven versmelten met behulp van een glasbrader. Het zien ontstaan van moleculen die aan elkaar versmelten,
kleur toevoegen door inkt te schenken over de verwarmde glasmoleculen.
Uiteindelijk mallen ontworpen van gips om hier de glasscherven in te versmelten, zodat er een vorm/product ontstaat.
Glasscherven versmelten met behulp van een glasbrader. Het zien ontstaan van moleculen die aan elkaar versmelten,
kleur toevoegen door inkt te schenken over de verwarmde glasmoleculen.
Uiteindelijk mallen ontworpen van gips om hier de glasscherven in te versmelten, zodat er een vorm/product ontstaat.
folly
Een folly langs de Rotte, in mijn ogen het “achterwerk” van het centrum van Rotterdam. Verlatenheid en vergeten ruimten, maar vooral onaantrekkelijk. Genoeg redenen om dit te veranderen in een aantrekkelijke plaats om te verblijven zowel cultureel als bedrijven. Een plaats waar nieuwe ontmoetingen plaats vinden en een plaats om eens een andere kant van Rotterdam te bezichtigen.
Om deze plaats te vinden, was het noodzakelijk een wandeling te maken langs de Rotte. Inspirerend, maar vooral teleurstellend. De uiteindelijk gekozen plaats weergeeft het gevoel wat ik bij de gehele wandeling had; een gescheiden en verlaten gebied. Namelijk de Ds. Jan Scharpstraat die in verbinding staat met de Grote Markt, Hang en Zijl. Vroeger was dit een druk bezocht gebied waar al het verkeer even veel rechten had, zowel het langzame verkeer als het snelle verkeer.
Maar zoals men weet zijn er grote plannen voor het centrum van Rotterdam, dus ook voor dit deel. Een grote markthal op de grote markt zorgt al voor veel meer levendigheid en aantrekkingskracht, maar toch blijft de denkbeeldig voelbare scheidingslijn er tussen de Grote Markt en Hang en Zijl. De Markthal zorgt voor veel bedrijvigheid aan op de Grote Markt, maar men heeft nog steeds geen redenen om de Ds Jan Scharpstraat over te steken naar Hang en Zijl.
Met de folly komt hier verandering in, de verbinding tussen de verschillende gebieden weer terugbrengen, de verbindingen van vroeger. Mensen wel een reden laten hebben of krijgen om de Ds Jan Scharpstraat over te laten steken naar Hang en Zijl, maar toch de scheidingslijn subtiel laten voelen, zoals het nu in de huidige tijd voelbaar is, maar wel op een positieve manier. Er voor zorgen dat de Grote Markt, Ds. Jan Scharpstraat, Hang en Zijl weer een gebied vormen.
Om deze plaats te vinden, was het noodzakelijk een wandeling te maken langs de Rotte. Inspirerend, maar vooral teleurstellend. De uiteindelijk gekozen plaats weergeeft het gevoel wat ik bij de gehele wandeling had; een gescheiden en verlaten gebied. Namelijk de Ds. Jan Scharpstraat die in verbinding staat met de Grote Markt, Hang en Zijl. Vroeger was dit een druk bezocht gebied waar al het verkeer even veel rechten had, zowel het langzame verkeer als het snelle verkeer.
Maar zoals men weet zijn er grote plannen voor het centrum van Rotterdam, dus ook voor dit deel. Een grote markthal op de grote markt zorgt al voor veel meer levendigheid en aantrekkingskracht, maar toch blijft de denkbeeldig voelbare scheidingslijn er tussen de Grote Markt en Hang en Zijl. De Markthal zorgt voor veel bedrijvigheid aan op de Grote Markt, maar men heeft nog steeds geen redenen om de Ds Jan Scharpstraat over te steken naar Hang en Zijl.
Met de folly komt hier verandering in, de verbinding tussen de verschillende gebieden weer terugbrengen, de verbindingen van vroeger. Mensen wel een reden laten hebben of krijgen om de Ds Jan Scharpstraat over te laten steken naar Hang en Zijl, maar toch de scheidingslijn subtiel laten voelen, zoals het nu in de huidige tijd voelbaar is, maar wel op een positieve manier. Er voor zorgen dat de Grote Markt, Ds. Jan Scharpstraat, Hang en Zijl weer een gebied vormen.
PARK
Een grijs achteraf gelegen binnenhof. Een binnenhof met twee gezichten, aan de ene zijde een kleine groene tuin en aan de andere zijde een grote grijze vlakte. Een hof wat in tweeën gesplitst is en waar alle interactie ver te zoeken is. Een ontwerp voor een
parklandschap brengt hier verandering in.
Het parklandschap met haar overlappende functies geeft mogelijkheden tot sociale interactie en doet een beroep op gezamenlijke verantwoordelijkheid.
Het legt een ruimtelijke structuur neer waardoor een gemeenschap gevormd kan worden.
De verschillende behoeften van de bewoners hebben allemaal een eigen plaats gekregen. Door de overlappende onderdelen ontstaat er interactie tussen bewoners, maar ook tussen bezoekers van het park. Door de harde grens, gevormd door een berging, af te breken en deze verspreid door het paklandschap terug te brengen worden publieke en private functies natuurlijk gemengd. Daardoor wordt het contact tussen bewoners en bezoekers van het park versterkt. Datzelfde geld voor bezoekers van het tot hotel en restaurant herbestemde Nivon en de daar aan grenzende gezamenlijke tuin.
Door bewoners verantwoordelijkheden te geven, bijvoorbeeld voor het onderhoud van het park, versterkt dat hun relatie met het park en met elkaar.
parklandschap brengt hier verandering in.
Het parklandschap met haar overlappende functies geeft mogelijkheden tot sociale interactie en doet een beroep op gezamenlijke verantwoordelijkheid.
Het legt een ruimtelijke structuur neer waardoor een gemeenschap gevormd kan worden.
De verschillende behoeften van de bewoners hebben allemaal een eigen plaats gekregen. Door de overlappende onderdelen ontstaat er interactie tussen bewoners, maar ook tussen bezoekers van het park. Door de harde grens, gevormd door een berging, af te breken en deze verspreid door het paklandschap terug te brengen worden publieke en private functies natuurlijk gemengd. Daardoor wordt het contact tussen bewoners en bezoekers van het park versterkt. Datzelfde geld voor bezoekers van het tot hotel en restaurant herbestemde Nivon en de daar aan grenzende gezamenlijke tuin.
Door bewoners verantwoordelijkheden te geven, bijvoorbeeld voor het onderhoud van het park, versterkt dat hun relatie met het park en met elkaar.
Bezeten van zitten
Ik ben van mening dat zitten een routinehandeling is waar niemand meer over nadenkt, terwijl het zo'n groot aspect is in ons dagelijks leven.
Zitten verovert ons leven, denk maar eens na wanneer zitten we niet? Het probleem is dat hier niet over nagedacht wordt,
het is een dagelijkse handeling die in de routine van ons leven is geslopen waar wij niet meer over nadenken.
Dit aspect bracht mij op het idee voor het volgende ontwerp. Hoe zou het in de Westerse cultuur aan toe gaan als er een reden is om ons net als de Oosterse cultuur te verlagen tot het grondoppervlak? Welke reden zal dat dan zijn? Wat als mensen een handeling moeten verrichten om te kunnen gaan zitten?
Hun eigen zitplaats creëren op het grondvlak? Een vloerkleed waar ze hun eigen meubels uit moeten vormen?
Als ze dan eenmaal hun zitplaats gecreëerd hebben, zijn ze hier nog niet zeker van, zonder dat ze dit zelf door zullen hebben. Het gezegde is namelijk; “samen sta je sterker.” En dat is dit geval met dit ontwerp ook het geval. De gebruiker is namelijk afhankelijk van de andere gebruikers die hun zitplaatsen creëren. Hun vorm van de zitplaats is namelijk veranderlijk, doordat andere mensen aan het vloerkleed trekken en schuiven om hun eigen plaats te maken. Op deze manier zullen zij telkens hun houding moeten veranderen om comfortabel te kunnen blijven zitten en worden zij ervan bewust dat zitten een dominerende houding is binnen ons leven. Daarnaast door hun eigen plaats te maken voor het zitten zien zij hoeveel ruimte zij innemen binnen het vloerkleed en ik denk dat dit verschillende mensen ook zeer zeker zal wakker schudden.
Lees ook mijn blog voor een bredere kijk op dit onderwerp!
Zitten verovert ons leven, denk maar eens na wanneer zitten we niet? Het probleem is dat hier niet over nagedacht wordt,
het is een dagelijkse handeling die in de routine van ons leven is geslopen waar wij niet meer over nadenken.
Dit aspect bracht mij op het idee voor het volgende ontwerp. Hoe zou het in de Westerse cultuur aan toe gaan als er een reden is om ons net als de Oosterse cultuur te verlagen tot het grondoppervlak? Welke reden zal dat dan zijn? Wat als mensen een handeling moeten verrichten om te kunnen gaan zitten?
Hun eigen zitplaats creëren op het grondvlak? Een vloerkleed waar ze hun eigen meubels uit moeten vormen?
Als ze dan eenmaal hun zitplaats gecreëerd hebben, zijn ze hier nog niet zeker van, zonder dat ze dit zelf door zullen hebben. Het gezegde is namelijk; “samen sta je sterker.” En dat is dit geval met dit ontwerp ook het geval. De gebruiker is namelijk afhankelijk van de andere gebruikers die hun zitplaatsen creëren. Hun vorm van de zitplaats is namelijk veranderlijk, doordat andere mensen aan het vloerkleed trekken en schuiven om hun eigen plaats te maken. Op deze manier zullen zij telkens hun houding moeten veranderen om comfortabel te kunnen blijven zitten en worden zij ervan bewust dat zitten een dominerende houding is binnen ons leven. Daarnaast door hun eigen plaats te maken voor het zitten zien zij hoeveel ruimte zij innemen binnen het vloerkleed en ik denk dat dit verschillende mensen ook zeer zeker zal wakker schudden.
Lees ook mijn blog voor een bredere kijk op dit onderwerp!